در پمپ های چند مکشه دبیجریان بر روی چندین پروانه که بر روی محور پمپ قرار گرفته‌اند، توزیع می‌شود. در این حالت هد پمپ ثابت باقی می‌ماند. یکی از متداول ترین روش های طراحی چند مکشه در مهندسی پمپ های گریز از مرکز، نوعی پمپ دو مکشه است که جفت پروانه آن به صورت پشت به پشت بر روی محور پمپ قرار گرفته‌اند. این ترتیب قرارگیری موجب متعادل شدن نیروهای محوری می‌شود. برای جفت پروانه در این حالت، نازل مکش پمپ و محفظه حلزونی مشترک هستند. به همین علت، پمپ های دو مکشه با دو پروانه پشت به پشت و یا یک پروانه دومکشه یکپارچه متقارن، می‌توانند به شکل فشرده طراحی شوند.
یک پمپ دو مکشه با پروانه های موازی می‌تواند امکان افزایش دبی جریان در یک هد ثابت را فراهم سازد. پمپ های دو مکشه زمانی به کار می‌روند که دبی جریان مورد نیاز در یک پمپ گریز از مرکز؛ برای سطح مقطع ورودی تک پروانه مقدار بزرگی داشته باشد و یا مجبور باشیم سرعت جریان را در سطح مقطع ورودی نخستین پروانه؛ جهت جلوگیری از پدیده حفره زایی (کاویتاسیون) بکاهیم.
طراحی های چهار مکشه یا شش مکشه نیز امکان پذیر هستند اما هزینه طراحی و ساخت المان های مورد نیاز جهت اتصال و راه اندازی اجزا بسیار بالا بوده و نسبت به طراحی دو مکشه بسیار کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. از مزایای پمپ های دو مکشه می‌توان به بالاتر بودن بازده، کمتر بودن میزان NPSH مورد نیاز و خنثی شدن نیروهای محوری بر روی شفت پمپ اشاره نمود.
پمپ های دو یا چند مکشه را می‌توان به صورت چند طبقه نیز طراحی نمود. در این حالت هد پمپ نیز افزایش می‌یابد. پمپ های دومکشه برای انتقال حجم های زیاد آب، سیستم های خنک کاری، آتش نشانی و در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
منبع:واژه نامه شرکت KSB
