ویسکوزیته یک سیال بر اساس مقاومت آن سیال در مقابل اعمال تنش برشی و جاری شدن تعریف می‌شود؛ به عبارت دیگر، ویسکوزیته یک سیال، متناسب با ضخامت فیلم آن سیال می‌باشد. به عنوان مثال، روغن‌های موتور، سیالات با ویسکوزیته بالا محسوب شده و دارای ضخامت بالای فیلم سیال می‌باشند. گازوئیل و آب، دارای ویسکوزیته نسبتا پایین می‌باشند، لذا سریعتر جاری می شوند. ویسکوزیته را می‌توان با ویسکومتر (Viscometer) اندازه‌گیری کرد.
ویسکوزیته سیالات، به دو صورت ویسکوزیته مطلق (Absolute) و یا ویسکوزیته سینماتیکی  (Kinematic) بیان می‌شود. رابطه بین ویسکوزیته سینماتیکی و ویسکوزیته مطلق، به صورت ذیل می‌باشد:
وزن مخصوص /  ویسکوزیته مطلق = ویسکوزیته سینماتیکی
در پمپ‌های سانتریفیوژ، هر چه ویسکوزیته سیال بالاتر باشد نیروهای گریز از مرکز به سیال به خوبی منتقل نمی‌شود و انرژی جنبشی سیال کمتر افزایش می‌یابد. در واقع فشار تولیدی در پمپ با سیال ویسکوز نسبت به سیال با ویسکوزیته کمتر، به مراتب پایین‌تر خواهد بود. پمپ‌های دنده‌ای، بسیار مناسب برای سیال با ویسکوزیته بالا می‌باشد.
ویسکوزیته بالا همیشه اثرات منفی بر عملکرد هیدرولیکی پمپ‌های سانتریفیوژ دارد و باعث کاهش دبی، هد و راندمان و افزایش توان مصرفی و NPSHR پمپ می‌شود.
با توجه به اینکه منحنی‌های عملکرد سازندگان پمپ معمولا برای سیال آب ترسیم می‌شود، دانستن اثرات ویسکوزیته بر کارکرد پمپ ها به منظور اصلاح منحنی عملکرد برای سیال ویسکوز، ضروری است.
منابع:
استاندارد ANSI/HI 9.6.7
استاندارد API 610 Edition 11th