پکینگ یا نوار آببندی متشکل از الیاف بافته شده از ماده ای نرم است که به شکل حلقه هایی فرم داده می شود. سپس به منظور ایجاد آببندی، در قسمتی از پمپ که محفظه آبنندی یا Stuffing box نامیده می شود، حول شفت یا بوش محافظ روی شفت، به صورت فشرده شده قرار داده می شود. برای فشرده کردن معمولا نیرویی در امتداد محور بر پکینگ ها وارد می شود.

در حال حاضر پکینگ ها معمولا از موادی مثل الیاف تفلون، گرافیت فشرده یا الاستومرهای دانه بندی شده ساخته می شوند. این نوع آببندی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و به علت اینکه کمتر دچار خرابی لحظه ای می شود و علاوه بر آن فرایند تعویض و جایگزینی آن هم ساده و سریع و بدون نیاز به دمونتاژ کردن پمپ است بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

آببندی پکینگی هم برای روانکاری و هم جلوگیری از داغ شدن محور در اثر اصطکاک، به جریانی از سیال نیاز دارد. برای این منظور معمولا از خود سیال پمپ شونده استفاده می شود که در اثر فشار تمایل دارد به بیرون نشت کند. این شیوه آببندی برای سیالات قابل اشتعال، سیالات خطرناک و سمی، سیالات گرانبها و سیالات حاوی ذرات ساینده مناسب نیست و برای آنها باید از روشهای دیگر آببندی استفاده کرد.

منبع: michael smith engineers