بعضی پمپ های گریز از مرکز دیفیوزر دارند. دیفیوزر مجموعه ای از پره های ثابت هستند که پروانه را احاطه کرده اند. هدف دیفیوزر، افزایش راندمان پمپ گریز از مرکز با اجازه دادن به انبساط تدریجی جریان و کاهش اغتشاش و تلاطم از طریق کاهش سرعت سیال بعد از خروج از پروانه است. پره های دیفیوزر طوری طراحی شده اند که (مثل محفظه حلزونی) مساحت سطح مقطع کانال های آن رفته رفته بیشتر شود تا به کاهش تدریجی سرعت سیال منجر شود. این موضوع در نهایت موجب می شود انرژی جنبشی به فشار سیال تبدیل شود. دیفیوزرها در برخی پمپ های حلزونی هم مورد استفاده هستند اما بیشتر در پمپ های چند طبقه مورد استفاده قرار می گیرند تا جریان را از خروجی یک پروانه به ورودی پروانه بعدی هدایت کنند. همچنین در پمپ های عمودی توربینی هم استفاده گسترده ای دارند. یکی از اثرات دیفیوزر کاهش بیشتر نیروی شعاعی وارد بر محور پمپ در مقایسه با پمپ های حلزونی است، چرا که توزیع جریان بعد از خروج از پروانه حالت همگن تری دارد.

در تصویر که مربوط به یک پمپ طبقاتی جریان مختلط است پره های قرمز پره های دوار پروانه هستند و پره های آبی، پره های ثابت دیفیوزر.

منابع: وبسایت Engineers Edge وبسایت شرکت Rodelta