در صنعت پمپ، با پیشرفت تکنولوژی، مهندسان همواره در تلاش اند تا تجهیزاتی را توسعه بخشند که توانایی کار در محیط ها و شرایط کاری مختلف را داشته باشند. بدین گونه می توان مواردی هم چون پمپاژ آب را که اصلی ترین سیال است، تسهیل بخشید. پمپ های بدون برق از جمله این تجهیزات هستند که شامل پمپ با موتور دیزلی یا گازوئیلی و موتور بنزینی می شوند. اساس عملکرد این پمپ ها برای پمپاژ سیالات، بهره گیری از انرژی مکانیکی است. به این صورت که انرژی لازم جهت راه اندازی پمپ در آن ها از فرایند احتراق سوخت و هوای ترکیب شده در محفظه احتراق تأمین می شود.
یکی از تقسیم بندی های رایج موتور پمپ های دیزلی بر اساس نحوه راه اندازی آن ها است. از نقطه نظر راه اندازی این پمپ ها را می توان به سه مدل هندلی، استارتی، و مدل هندلی-استارتی تقسیم نمود. در مدل هندلی، پمپ به کمک یک هندل و اپراتوری که این هندل را می چرخاند راه اندازی می شود. در مصارف مقیاس کوچک، چنین پمپ هایی مناسب هستند. در مدل استارتی، برای راه اندازی پمپ استارتی وجود دارد که منجر به راحت تر شدن استفاده از آن ها نسبت به مدل اول می شود. مدل استارتی در صنایع بزرگتر و گسترده تر کاربرد دارد.
مدل هندلی-استارتی نیز ترکیبی از هر دو مدل اول می باشد و بسته به مورد می توان از هر روش راه اندازی استفاده نمود. در صنعت پمپ از این موتور ها اغلب برای مصارف کشاورزی و آتش نشانی استفاده می شود. بوستر پمپ های آتش نشانی معمولا هم پمپ با محرکه موتور الکتریکی دارند و هم یک یا چند پمپ با محرکه دیزل تا در شرایطی که آتش سیستم انتقال برق را مختل کرده قابلیت تداوم فرایند آتش نشانی حفظ شود. از دیگر موارد کاربرد این پمپ ها می توان به انتقال آب های سطحی، راه سازی، انتقال آب از رودخانه ها و نهر ها، انواع مرغ داری ها، صنعت ساختمان سازی و معادن اشاره نمود.
از مزایای این پمپ ها می توان به کارکرد طولانی مدت، توان زیاد پمپاژ، عملکرد ساده، امکان نصب روی شاسی متحرک، مقرون به صرفه بودن، بازده بالا، عمر طولانی و داشتن سیلندر هایی با حجم بالا اشاره نمود.
از معایب این پمپ ها می توان به سنگین وزن بودن آن ها، تولید نویز فراوان، تولید مواد آلاینده حین کار و عدم امکان کار در سرما به دلیل یخ زدن گازوئیل در دمای پایین اشاره کرد.
منابع:
