آببندهای مکانیکی یا مکانیکال سیل ها که در مواردی آنها را به نام فیبر و فنر هم می شناسند، اساسا از یک یا چند جفت سطح کاملا صاف و صیقلی تشکیل شده اند که یکی از آنها جزء ثابت بوده در یک محفظه آببندی قرار گرفته است و سطح صاف دیگر به شفت متصل است و به همراه آن می چرخد. ما بین این دو سطح یا توسط خود سیال پمپ شونده و یا یک سیال خارجی، نیاز به روانکاری دارد. سطوح ثابت و متحرک مکانیکال سیل، وقتی پمپ کار نمی کند در تماس با یکدیگر قرار دارند، اما در حال استفاده، سیال روان کننده، یک فیلم هیدرودینامیکی بسیار نازک بین سطوح ثابت و متحرک مکانیکال سیل ایجاد می کند که هم باعث کاهش سایش بین سطوح می شود و هم به انتقال و دفع حرارت کمک می کند. مکانیکال سیل ها می توانند در طیف وسیعی از مایعات با گرانروی، فشار و دماهای مختلف قابلیت استفاده داشته باشند، اما باید توجه داشت که آببند مکانیکی هرگز نباید خشک کار کند. یک مزیت مهم برای آببند های مکانیکی این است که خود شفت و محفظه پمپ، بخشی از مکانیزم آببندی نیستند و بنابراین هیچگاه در معرض سایش قرار ندارند. در حالی که در پکینگ ها و کاسه نمدها، شفت یا بوش محافظ روی شفت ناگزیر در وضعیت سایش قرار می گیرند.

منبع: وبسایت Michael Smith Engineers